Friday, January 11, 2013

പ്രണയകാലം...........




പ്രിയതേ
മറന്നൊരാ ഗാനവുമായാരോ
ഓര്‍മ്മ തന്‍ തീരത്ത്
മഴ നനയുന്നു ......

നമ്മളാം കരകള്‍ക്ക്

നടുവിലൂടെത്രയോ
നാളുകള്‍ നീളെയൊഴുകി-
ക്കടന്നു പോയെങ്കിലും

ചെന്നു ചേര്‍ന്നുള്ളൊരാ

കടലിന്‍റെ ആഴങ്ങള്‍
തിരികെയയക്കുന്നു
പിന്നെയും പെയ്യുവാന്‍ .....

കുളിരില്ലയെങ്കിലും

കുളിരാര്‍ന്നൊരോര്‍മ്മ തന്‍
പ്രണയകാലത്തിലേക്കൊരു-
മാത്രയെങ്കിലും
പറന്നുകൂടേ....

നനയില്ലയെങ്കിലും

നനവാര്‍ന്നൊരോര്‍മ്മ തന്‍
പെരുമഴക്കാലം
നനഞ്ഞു കൂടേ....

പിന്നെ

അറിയാതെയെങ്കിലും,
നമ്മള്‍ക്കു നമ്മളെ-
പിരിയുവാന്‍ വയ്യെന്ന്,
നമ്മളറിയാതെയെങ്കിലും
പറഞ്ഞു കൂടേ....

8 comments:

  1. അറിയാതെയെങ്കിലും,
    നമ്മള്‍ക്കു നമ്മളെ-
    പിരിയുവാന്‍ വയ്യെന്ന്,
    നമ്മളറിയാതെയെങ്കിലും
    പറഞ്ഞു കൂടേ....

    ReplyDelete
  2. തീർച്ചയായും പറയാം. കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു.

    ReplyDelete
  3. (അറിയാതെയെങ്കിലും,
    നമ്മള്‍ക്കു നമ്മളെ-
    പിരിയുവാന്‍ വയ്യെന്ന്,)ആശംസകള്‍ .

    ReplyDelete
  4. ഓര്മ്മയുടെ മഴ നനയാന് നല്ല സുഖം തന്നെ......

    ReplyDelete
  5. പിന്നെ
    അറിയാതെയെങ്കിലും,
    നമ്മള്‍ക്കു നമ്മളെ-
    പിരിയുവാന്‍ വയ്യെന്ന്,
    നമ്മളറിയാതെയെങ്കിലും
    പറഞ്ഞു കൂടേ....

    നല്ല വരികള്‍. ഭാവുകങ്ങള്‍.
    http://drpmalankot0.blogspot.com

    ReplyDelete
  6. നന്ദി പ്രിയരേ.....

    ReplyDelete

മീശയുടെ ശ

മീശ പിരിച്ചു പിരിഞ്ഞു നമ്മൾ മീശ പിരിച്ചു പിരിച്ചൂ..... മൂക്കേൽ തൊട്ടു കളിച്ചൂ പിന്നെ മീശ വടിച്ചു കളഞ്ഞൂ.... ആഞ്ഞൂ പിടിച്ചു വലിച്ചൂ ...